امروز، 9م بهمن ماه، پنجمین نشست از سری نشستهای گروه پژوهشی علوم انسانی و هنر در حالی برگزار شد که جمعی از دانشآموزان ، دانشآموختگان و نیز دبیران دبیرستان علامه حلی در آن حاضر بودند.
در حین برگزاری علاوه بر نقد و بررسی متون داستانی و اشعار دوستان بحثهایی پیرامون داستان مینیمال (داستان کوتاه کوتاه)، شعر کوتاه (طرح) ، شعر پست مدرن، ارزشی بودن یا نبودن هنر و ... مطرح شد و گفت و گو بین حضار در اینباره شکل گرفت.
بخشهایی از آثار خوانده شده در نشست:
شعری از سپهر عموزاده،
پیشانی ام به شیشه نمی خورد، نقاشی ام به غار نیامد
کارم کشیده شد به نوشتن، یک واژه هم به کار نیامد
مردی که نیست، شهر ندارد / مردی که آمده ست، مریض است:
وقتی قطار رفت رسیده، حس می کند قطار نیامد
مردی که آمده ست، نشست و، از پنجره به آینه زل زد
از صحنه ای کنار نرفت و، با صحنه ای کنار نیامد
برگی که سبز بود زمانی، در برف دفن می شود آخر
پس شاد باش اگر که دوباره، امسال هم بهار نیامد
)زن، شکر می کند که پسرهاش، سیرند و خوابشان الکی نیست
و، امشب از محله صدای فریاد و انفجار نیامد(
یک اسم را به خاطرش آورد، ها کرد روی شیشه به سختی
زل زد به آخرین نفسش، بعد...
انگشت بر بخار نیامد.
شعر طرح از حبیب دانشور
گیرم از چراغ سبز چشمانت نیز گذشتیم
آیا کسی را یارای گذر از لبانت هست؟
داستانی از امیررضا شوهانی- دانشآموز سال اول (خوانش متن در غیاب نویسنده)
گل فروش
پشت فرمان بودم. دستان کوچکاش را گرفتم. دستش یخ زده بود.
غمگین بود و لباسهای پاره بر تن داشت.
شاخهای گل از او خریدم.
داشت میخندید.
-چراغ سبز شد.
از دیگر افرادی که در این نشست آثار خود را خواندند می توان به آقایان پرهیزگار، لسانی، حسن زاده، مافی و جعفر اشاره کرد.